Τόσο πολύ πιστέψαμε στόν ουρανό πού μάς τήν έφερε χειρότερα κι από τή γή Ντίνος Χριστιανόπουλος.
Τρίτη 31 Αυγούστου 2010
Σάββατο 28 Αυγούστου 2010
Κοιτάζοντας έξω απο το παράθυρο.
Στίς 5
Ο ξηρός
Μεταλλικός ήχος
Υστερα από τά φορτωμένα καμιόνια
Πού θρυμματίζουνε τίς πόρτες του ύπνου
Καί τό τελευταίο "αντίο" της παραμονής
Και οι τελευταίοι βηματισμοί στις υγρές πλάκες
Και το τελευταίο σου γράμμα
Στο παιδικό τετράδιο της αριθμητικής
Σαν του μικρού παραθυριού το δίχτυ
Που τεμαχίζει με κάθετες μαύρες γραμμές
Του πρωινού χαρούμενου ήλιου την παρέλαση.
Μανώλης Αναγνωστάκης
Ο ξηρός
Μεταλλικός ήχος
Υστερα από τά φορτωμένα καμιόνια
Πού θρυμματίζουνε τίς πόρτες του ύπνου
Καί τό τελευταίο "αντίο" της παραμονής
Και οι τελευταίοι βηματισμοί στις υγρές πλάκες
Και το τελευταίο σου γράμμα
Στο παιδικό τετράδιο της αριθμητικής
Σαν του μικρού παραθυριού το δίχτυ
Που τεμαχίζει με κάθετες μαύρες γραμμές
Του πρωινού χαρούμενου ήλιου την παρέλαση.
Μανώλης Αναγνωστάκης
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)